Θεραπεία και προφύλαξη της αναιμίας που οφείλεται σε έλλειψη σιδήρου.

Δοσολογία

Ενήλικες και ηλικιωμένοι:

1 - 3 αναβράζοντα δισκία/ημέρα διαλυμένα σε νερό ½ ώρα πριν από τα γεύματα, σύμφωνα με τη σοβαρότητα της αναιμίας (όπως αξιολογείται από τις εξετάσεις αίματος που πραγματοποιούνται πριν και 2 ή 3 φορές την εβδομάδα μετά την έναρξη της θεραπείας). O κύκλος θεραπείας αντιστοιχεί σε 80 - 240 mg στοιχειακού σιδήρου ανά ημέρα.

Ένα αναβράζον δισκίo/ημέρα ενδείκνυται για την προφύλαξη από ανεπάρκεια σιδήρου (προφυλακτική χρήση για αιμοδότες).

Προφύλαξη και ήπια διατροφική ανεπάρκεια σιδήρου μπορεί να αντιμετωπιστεί με μέτριες δόσεις.

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης (δεύτερο και τρίτο τρίμηνο), συνιστάται ένα χαμηλό δοσολογικό σχήμα (80 mg στοιχειακού σιδήρου, που αντιστοιχεί σε ένα αναβράζον δισκίο ημερησίως).

Οι απαιτήσεις σε σίδηρο κατά το δεύτερο ήμισυ της εγκυμοσύνης είναι περίπου 6 mg/ημέρα.

Παιδιατρικός πληθυσμός

Συνιστώμενη ημερήσια δόση:

Θεραπεία: 3 - 6 mg στοιχειακού Fe / kg / ημέρα

Μέγιστη ημερήσια δόση: 200 mg

Το FERGON^® αναβράζοντα δισκία δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την προφύλαξη της αναιμίας σε παιδιά, λόγω της πολύ υψηλής περιεκτικότητας σε στοιχειακό σίδηρο σε αυτό το προϊόν.

Το FERGON^® αναβράζοντα δισκία δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε παιδιά που ζυγίζουν λιγότερο από 26 kg.

Τρόπος χορήγησης

Από του στόματος χορήγηση. Η διάρκεια της θεραπείας εξαρτάται από την αποκατάσταση των δεικτών της ανεπάρκειας σιδήρου στο αίμα. Συνήθως απαιτούνται 1 - 2 μήνες για τη διόρθωση της ανεπάρκειας σιδήρου.

Τα αναβράζοντα δισκία FERGON^® διαλύονται σε μισό ποτήρι νερό.

Η χρήση του FERGON^® αναβράζοντα δισκία αντενδείκνυται στις περιπτώσεις:

• Υπερευαισθησίας στη δραστική ουσία ή σε κάποιο από τα έκδοχα που αναφέρονται στην παράγραφο 6.1.

• Αναιμίας που δεν οφείλεται σε έλλειψη σιδήρου, π.χ. άλλη μικροκυτταρική αναιμία.

• Αποδεδειγμένης υπερφόρτωσης σιδήρου ή διαταραχών στη χρησιμοποίηση του σιδήρου (αιμοχρωμάτωση και παρόμοιες συνθήκες).

• Σοβαρών φλεγμονωδών παθήσεων του ήπατος (χρόνια παγκρεατίτιδα, ηπατική κίρρωση).

• Ενεργού πεπτικού έλκους, επαναλαμβανόμενων μεταγγίσεων αίματος, τοπικής εντερίτιδας και ελκώδους κολίτιδας.

Το FERGON^® αναβράζοντα δισκία θα πρέπει να χορηγείται με προσοχή σε ασθενείς με αιμολυτική αναιμία, αιμοσφαιρινοπάθεια και άλλες ασθένειες που επηρεάζουν τα αποθέματα σιδήρου ή την απορρόφηση του σιδήρου.

Προειδοποιήσεις:

• Τα αναβράζοντα δισκία περιέχουν σορβιτόλη. Οι ασθενείς με σπάνια κληρονομικά προβλήματα δυσανεξίας στη φρουκτόζη δεν πρέπει να παίρνουν το προϊόν αυτό.

• Κάθε αναβράζον δισκίο FERGON^® περιέχει 229 mg νατρίου. Να λαμβάνεται υπόψη από ασθενείς σε δίαιτα ελεγχόμενου νατρίου.

Η ταυτόχρονη χορήγηση με τετρακυκλίνες, κινολόνες και μυκοφαινολάτη μοφετίλ θα πρέπει να αποφεύγεται.

Σε ταυτόχρονη χορήγηση τετρακυκλινών, η απορρόφηση και των δύο φαρμάκων διαταράσσεται σοβαρά.

Η ταυτόχρονη χορήγηση των από του στόματος παρασκευασμάτων που περιέχουν σίδηρο μπορεί να αλληλεπιδράσει με την από του στόματος απορρόφηση ορισμένων κινολονών αντιμικροβιακών παραγόντων (π.χ. σιπροφλοξασίνη, νορφλοξασίνη, οφλοξασίνη) με αποτέλεσμα τη μείωση των συγκεντρώσεων των κινολονών στον ορό και στα ούρα.

Οι παρακάτω συνδυασμοί με τοFERGON^®αναβράζοντα δισκία μπορεί να απαιτούν προσαρμογή της δόσης:

Αντιόξινα, που περιέχουν υδροξείδιο του αργιλίου ή ανθρακικό μαγνήσιο, ανταγωνιστές των υποδοχέων Η2 και αναστολείς της αντλίας πρωτονίων, μειώνουν την απορρόφηση του σιδήρου: μια περίοδος 2-3 ωρών πρέπει να παρέλθει μεταξύ της χορήγησης του FERGON^® αναβράζοντα δισκία και αυτών των παρασκευασμάτων.

Πενικιλλαμίνη – Ο από του στόματος χορηγούμενος σίδηρος μειώνει την επίδραση της πενικιλλαμίνης, όσον αφορά την απέκκριση του χαλκού, πιθανώς μειώνοντας την απορρόφησή της. Ως εκ τούτου, τουλάχιστον 2 ώρες πρέπει να περάσουν μεταξύ της χορήγησης της πενικιλλαμίνης και του σιδήρου.

Από του στόματος χορηγούμενος σίδηρος μπορεί να μειώσει την απορρόφηση της μεθυλντόπα και να επηρεάσει τον μεταβολισμό της, με μείωση στην υποτασική επίδραση της μεθυλντόπα. Τα φάρμακα πρέπει να χορηγούνται σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα μεταξύ τους.

Η συγχορήγηση του σιδήρου με τη λεβοντόπα και την καρβιντόπα καταλήγει σε μειωμένη βιοδιαθεσιμότητά τους. Τα φάρμακα πρέπει να χορηγούνται σε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο χρονικό διάστημα μεταξύ τους.

Έχει υποστηριχθεί ότι η θυροξίνη και ο θειικός σίδηρος (και πιθανώς και άλλα από του στόματος παρασκευάσματα σιδήρου) μπορούν να σχηματίσουν ένα αδιάλυτο σύμπλοκο τρισθενούς σιδήρου-θυροξίνης invivo με αποτέλεσμα τη μειωμένη απορρόφηση της θυροξίνης. Αν η ταυτόχρονη χορήγηση από του στόματος σκευασμάτων σιδήρου και θυροξίνης ως θεραπεία υποκατάστασης είναι απαραίτητη (π.χ. γηριατρικοί ασθενείς, πρόωρα βρέφη, έγκυες γυναίκες), οι δόσεις των φαρμάκων πιθανώς θα πρέπει να χορηγούνται με διαφορά τουλάχιστον 2 ωρών και η λειτουργία του θυρεοειδούς θα πρέπει να παρακολουθείται.

Η απόκριση σε θεραπεία σιδήρου μπορεί να καθυστερήσει σε ασθενείς που λαμβάνουν χλωραμφαινικόλη.

Η καπτοπρίλη έχει αποδειχθεί ότι σχηματίζει σταθερά σύμπλοκα σιδήρου.

Ο σίδηρος μπορεί να μειώσει την απορρόφηση των διφωσφονικών. Τα φάρμακα δεν πρέπει να χορηγούνται ταυτόχρονα.

Τα τρόφιμα επηρεάζουν τη βιοδιαθεσιμότητα του σιδήρου στο γαστρεντερικό αυλό. Συγκεκριμένα συστατικά στο δυνατό τσάι, στον καφέ, στο αυγό και στο γάλα μπορούν να μειώσουν τη βιοδιαθεσιμότητα.

Το ασκορβικό οξύ (βιταμίνη C) αυξάνει την απορρόφηση σιδήρου.

Το αλκοόλ ενισχύει γενικά την απορρόφηση του σιδήρου.

Εργαστηριακές εξετάσεις

Τα σκευάσματα σιδήρου προκαλούν μαύρο χρωματισμό στα κόπρανα και σε μεγάλες ποσότητες μπορούν να επηρεάσουν τις δοκιμές που χρησιμοποιούνται για την ανίχνευση αίματος στα κόπρανα.

Το FERGON^® αναβράζοντα δισκία μπορεί να χορηγηθεί κατά τη διάρκεια της κύησης και της γαλουχίας.

Όσον αφορά τις απαιτήσεις σε σίδηρο σε έγκυες γυναίκες, ανατρέξτε στην παράγραφο 4.2.

Το FERGON^® αναβράζοντα δισκία δεν έχει καμία ή έχει ασήμαντη επίδραση στην ικανότητα οδήγησης και χειρισμού μηχανών.

Η συχνότητα των ανεπιθύμητων ενεργειών καθορίζεται ως: πολύ συχνές (≥ 1/10), συχνές (≥ 1/100 έως <1/10), όχι συχνές (≥ 1/1.000 έως <1/100), σπάνιες (≥ 1/10.000 έως <1/1.000), πολύ σπάνιες (<1/10.000), μη γνωστές (δεν μπορούν να εκτιμηθούν από τα διαθέσιμα δεδομένα).

Αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών

Η αναφορά πιθανολογούμενων ανεπιθύμητων ενεργειών μετά από τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας του φαρμακευτικού προϊόντος είναι σημαντική. Επιτρέπει τη συνεχή παρακολούθηση της σχέσης οφέλους-κινδύνου του φαρμακευτικού προϊόντος. Ζητείται από τους επαγγελματίες του τομέα της υγειονομικής περίθαλψης να αναφέρουν οποιεσδήποτε πιθανολογούμενες ανεπιθύμητες ενέργειες στον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων, Μεσογείων 284 GR-15562 Χολαργός, Αθήνα, Τηλ: + 30 21 32040380/337, Φαξ: + 30 21 06549585, Ιστότοπος: http://www.eof.gr

Η χορήγηση του FERGON^® αναβράζοντα δισκία σε ποσότητες που υπερβαίνουν την ποσότητα που απαιτείται για τη διόρθωση της έλλειψης σιδήρου τη στιγμή της χορήγησης μπορεί να οδηγήσει σε συσσώρευση σιδήρου σε όργανα αποθήκευσης οδηγώντας τελικά σε αιμοσιδήρωση.

Ο έλεγχος των παραμέτρων του σιδήρου, όπως της φερριτίνης ορού και του κορεσμού τρανσφερρίνης μπορεί να βοηθήσει στην αναγνώριση περιπτώσεων συσσώρευσης σιδήρου.

Η δηλητηρίαση από σίδηρο είναι συχνή στην παιδική ηλικία και είναι συνήθως τυχαία. Τα συμπτώματα είναι ναυτία, έμετος, κοιλιακός πόνος, διάρροια, αιματέμεση, κώμα και ηπατοκυτταρική νέκρωση που εμφανίζεται αργότερα. Η θνησιμότητα μειώνεται με εντατική και ειδική θεραπεία. Το αποτελεσματικό αντίδοτο είναι η δεσφερριοξαμίνη, χηλικός παράγοντας σιδήρου. Το στομάχι θα πρέπει να αδειάσει αμέσως, κατά προτίμηση από την πρόκληση εμέτου καθώς αυτό είναι το γρηγορότερο. Πρέπει να ακολουθήσει γαστρική πλύση στο νοσοκομείο το ταχύτερο δυνατό, με διάλυμα μεθανοσουλφονικής δεφεροξαμίνης 2 g σε 1 λίτρο νερού. Διάλυμα της μεθανοσουλφονικής δεφεροξαμίνης 5 – 10 g σε 50 – 100 ml νερού θα πρέπει να αφεθεί στο στομάχι (2 g σε 50 ml σε παιδιά). Ο σίδηρος που έχει απορροφηθεί μπορεί να συμπλοκοποιηθεί με μια ενδομυϊκή ένεση της μεθανοσουλφονικής δεφεροξαμίνης 2 g σε 10 ml ενέσιμου ύδατος.