Resorpcija

Nakon oralne primene trospijum-hlorida maksimalna koncentracija u plazmi se postiže za 4-6 h. Srednja vrednost apsolutne bioraspoloživosti pojedinačne doze trospijum-hlorida od 45 mg je 6% (90% interval poverenja 5-8%) i 9,6% (4-16.1%) sa 20 mg.

Srednje vrednosti Cmax i PIK u slučaju kada se dnevna doza od 45 mg deli u različite pojedinačne doze prikazane su u sledećoj tabeli:

Trospijum-hlorid	Cmax , mikrograma/mL	PIK, h* mikrograma/mL
1 x 45 mg	5.51 (2.52-12.06)	51.86 (27.48-97.87)
3 x 15 mg	2.46±1.69	28.62±13.07
1 x 30 mg + 1 x 15 mg	4.93±2.64	46.39±20.72

Podaci u tabeli potiču iz različitih studija i ne mogu se direktno porediti zbog velike varijabilnosti.

U stabilnom stanju, intraindividualna varijabilnost bioraspoloživosti ja 16%; interindividualna varijabilnost je 36%. Trospijum-hlorid pokazuje diurnalnu varijabilnost uz smanjenje vrednosti za Cmax i PIK za večernje u odnosu na jutarnje doze.

Istovremeno uzimanje hrane, posebno sa visokim sadržajem masti, smanjuje bioraspoloživost trospijum- hlorida.

Distribucija

Za proteine plazme vezuje se 50-80%.

Metabolizam

Veći deo sistemski raspoloživog trospijum-hlorida se eliminiše bubrezima u nepromenjenom obliku, dok se mali deo (oko 10%) pojavljuje u urinu kao spiroalkohol, koji je metabolit formiran hidrolizom.

Eliminacija

Poluvreme eliminacije varira i prosečno iznosi 5-18 h nakon oralne primene. Ne dolazi do akumulacije.

Linearnost

Pri primenjenim pojedinačnim dozama od 20-60 mg, PIK je proporcionalna primenjenoj dozi. Međutim, ovakavo proporcionalno uvećanje se na primećuje u odnosu na Cmax

U kinetici leka nema razlika u odnosu na starost i pol pacijenta.

U studiji na pacijentima sa teškim renalnim oštećenjem (klirens kreatinina 8-32 mL/min) srednja PIK je bila četiri puta veća, a Cmax dvostruko veća. U poređenju, kod pacijenata bez oštećenja ove funkcije, poluživot je bio produžen dva puta. Nema podataka za pacijente sa manjim stepenom težine renalne insuficijencije.

Farmakokinetički rezultati iz jedne studije koja je obuhvatila pacijente sa blagim do umerenim oštećenjem funkcije jetre, ne ukazuju na potrebu za prilagođavanjem doze i odgovaraju ogračenoj ulozi hepatičkog metabolizma u eliminaciji trospijum-hlorida.