BMI και BSA
Υπολογισμός δείκτη μάζας σώματος και εμβαδού επιφάνειας σώματος
Επιπλέον πληροφορίες
Προειδοποίηση
Αυτό το εργαλείο προορίζεται μόνο για εκπαιδευτικούς σκοπούς, δεν αντιπροσωπεύει και δεν αντικαθιστά επαγγελματικές συμβουλές. Αυτό το εργαλείο δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για την παροχή ιατρικών διαγνώσεων ή/και ιατρικών θεραπειών.
Γενική περιγραφή
Ο δείκτης μάζας σώματος (BMI) είναι η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη ανθρωπομετρική μέθοδος αξιολόγησης της διατροφικής κατάστασης. Χρησιμεύει ως ένα αρχικό εργαλείο ελέγχου για τον εντοπισμό πιθανών κινδύνων για την υγεία που σχετίζονται με το βάρος, διευκολύνοντας την έγκαιρη παρέμβαση.
Ο BMI παρέχει την πιο χρήσιμη μέτρηση σε επίπεδο πληθυσμού για το υπερβολικό βάρος και την παχυσαρκία, καθώς είναι ο ίδιος και για τα δύο φύλα και για όλες τις ηλικίες των ενηλίκων. Ωστόσο, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη σε γενικές γραμμές διότι μπορεί να μην αντιστοιχεί στον ίδιο βαθμό σωματικού λίπους σε διαφορετικά άτομα. Τα πλεονεκτήματα της χρήσης του BMI είναι ότι υπολογίζεται εύκολα και δεν κοστίζει πολλά. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο προσυμπτωματικού ελέγχου για τον εντοπισμό πιθανών προβλημάτων υγείας. Ωστόσο, υπάρχουν επίσης και ορισμένα μειονεκτήματα αναφορικά με τη χρήση του BMI. Για παράδειγμα, δεν λαμβάνει υπόψη τη μυϊκή μάζα ή την οστική πυκνότητα. Επομένως, αθλητές ή άτομα με μεγάλη μυϊκή μάζα μπορεί να έχουν υψηλό ΒΜΙ αλλά να μην είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Επιπλέον, ο BMI δεν κάνει διάκριση μεταξύ λιπώδους μάζας και άλιπης μάζας.
Υπάρχουν ενδείξεις ότι η χρήση του BMI μπορεί να είναι χρήσιμη στην πράξη. Για παράδειγμα, μελέτες έχουν δείξει ότι τα άτομα με υψηλότερο BMI διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2 και καρδιαγγειακές παθήσεις. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι ο BMI δεν είναι διαγνωστικό εργαλείο και θα πρέπει να χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με άλλες μετρήσεις όπως η περίμετρος της μέσης και η αρτηριακή πίεση.
Ο δείκτης μάζας σώματος (BMI) είναι η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη ανθρωπομετρική μέθοδος αξιολόγησης της διατροφικής κατάστασης. Χρησιμεύει ως ένα αρχικό εργαλείο ελέγχου για τον εντοπισμό πιθανών κινδύνων για την υγεία που σχετίζονται με το βάρος, διευκολύνοντας την έγκαιρη παρέμβαση.
Ο BMI παρέχει την πιο χρήσιμη μέτρηση σε επίπεδο πληθυσμού για το υπερβολικό βάρος και την παχυσαρκία, καθώς είναι ο ίδιος και για τα δύο φύλα και για όλες τις ηλικίες των ενηλίκων. Ωστόσο, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη σε γενικές γραμμές διότι μπορεί να μην αντιστοιχεί στον ίδιο βαθμό σωματικού λίπους σε διαφορετικά άτομα. Τα πλεονεκτήματα της χρήσης του BMI είναι ότι υπολογίζεται εύκολα και δεν κοστίζει πολλά. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο προσυμπτωματικού ελέγχου για τον εντοπισμό πιθανών προβλημάτων υγείας. Ωστόσο, υπάρχουν επίσης και ορισμένα μειονεκτήματα αναφορικά με τη χρήση του BMI. Για παράδειγμα, δεν λαμβάνει υπόψη τη μυϊκή μάζα ή την οστική πυκνότητα. Επομένως, αθλητές ή άτομα με μεγάλη μυϊκή μάζα μπορεί να έχουν υψηλό ΒΜΙ αλλά να μην είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Επιπλέον, ο BMI δεν κάνει διάκριση μεταξύ λιπώδους μάζας και άλιπης μάζας.
Υπάρχουν ενδείξεις ότι η χρήση του BMI μπορεί να είναι χρήσιμη στην πράξη. Για παράδειγμα, μελέτες έχουν δείξει ότι τα άτομα με υψηλότερο BMI διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2 και καρδιαγγειακές παθήσεις. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι ο BMI δεν είναι διαγνωστικό εργαλείο και θα πρέπει να χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με άλλες μετρήσεις όπως η περίμετρος της μέσης και η αρτηριακή πίεση.
Περιοχές τιμών αποτελεσμάτων για BMI
Ελλιποβαρής
≤ 18,49 kg/m²Φυσιολογικό βάρος
18,5–24,99 kg/m²Υπέρβαρο
25–29,99 kg/m²Παχυσαρκία κατηγορίας Ι
30–34,99 kg/m²Παχυσαρκία κατηγορίας II
35–39,99 kg/m²Παχυσαρκία κατηγορίας III
≥ 40 kg/m²Τύποι
BMI = βάρος / ύψος²
Στόχος βάρους = BMI × βάρος
BSA (Mosteller) = √(ύψος [cm] × βάρος [kg] / 3600)
BSA (DuBois) = 0,007184 × ύψος0,725 × βάρος0,425
Παραπομπές
Keys, Ancel, et al. "Indices of relative weight and obesity." International journal of epidemiology 43.3 (2014): 655-665.
“A Healthy Lifestyle - Who Recommendations.” World Health Organization, World Health Organization, 6 May 2010, www.who.int/europe/news-room/fact-sheets/item/a-healthy-lifestyle---who-recommendations. Date accessed: April 2025.
Rubino, Francesco, et al. "Definition and diagnostic criteria of clinical obesity." The Lancet Diabetes & Endocrinology (2025).
Verbraecken, Johan, et al. "Body surface area in normal-weight, overweight, and obese adults. A comparison study." Metabolism 55.4 (2006): 515-524.
Έκδοση
4
Σχετικά με αυτό το εργαλείο
Ο δείκτης μάζας σώματος (BMI) είναι η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη ανθρωπομετρική μέθοδος αξιολόγησης της διατροφικής κατάστασης. Χρησιμεύει ως ένα αρχικό εργαλείο ελέγχου για τον εντοπισμό πιθανών κινδύνων για την υγεία που σχετίζονται με το βάρος, διευκολύνοντας την έγκαιρη παρέμβαση.
Ο BMI παρέχει την πιο χρήσιμη μέτρηση σε επίπεδο πληθυσμού για το υπερβολικό βάρος και την παχυσαρκία, καθώς είναι ο ίδιος και για τα δύο φύλα και για όλες τις ηλικίες των ενηλίκων. Ωστόσο, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη σε γενικές γραμμές διότι μπορεί να μην αντιστοιχεί στον ίδιο βαθμό σωματικού λίπους σε διαφορετικά άτομα. Τα πλεονεκτήματα της χρήσης του BMI είναι ότι υπολογίζεται εύκολα και δεν κοστίζει πολλά. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο προσυμπτωματικού ελέγχου για τον εντοπισμό πιθανών προβλημάτων υγείας. Ωστόσο, υπάρχουν επίσης και ορισμένα μειονεκτήματα αναφορικά με τη χρήση του BMI. Για παράδειγμα, δεν λαμβάνει υπόψη τη μυϊκή μάζα ή την οστική πυκνότητα. Επομένως, αθλητές ή άτομα με μεγάλη μυϊκή μάζα μπορεί να έχουν υψηλό ΒΜΙ αλλά να μην είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Επιπλέον, ο BMI δεν κάνει διάκριση μεταξύ λιπώδους μάζας και άλιπης μάζας.
Υπάρχουν ενδείξεις ότι η χρήση του BMI μπορεί να είναι χρήσιμη στην πράξη. Για παράδειγμα, μελέτες έχουν δείξει ότι τα άτομα με υψηλότερο BMI διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2 και καρδιαγγειακές παθήσεις. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι ο BMI δεν είναι διαγνωστικό εργαλείο και θα πρέπει να χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με άλλες μετρήσεις όπως η περίμετρος της μέσης και η αρτηριακή πίεση.
Ο BMI παρέχει την πιο χρήσιμη μέτρηση σε επίπεδο πληθυσμού για το υπερβολικό βάρος και την παχυσαρκία, καθώς είναι ο ίδιος και για τα δύο φύλα και για όλες τις ηλικίες των ενηλίκων. Ωστόσο, θα πρέπει να λαμβάνεται υπόψη σε γενικές γραμμές διότι μπορεί να μην αντιστοιχεί στον ίδιο βαθμό σωματικού λίπους σε διαφορετικά άτομα. Τα πλεονεκτήματα της χρήσης του BMI είναι ότι υπολογίζεται εύκολα και δεν κοστίζει πολλά. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως εργαλείο προσυμπτωματικού ελέγχου για τον εντοπισμό πιθανών προβλημάτων υγείας. Ωστόσο, υπάρχουν επίσης και ορισμένα μειονεκτήματα αναφορικά με τη χρήση του BMI. Για παράδειγμα, δεν λαμβάνει υπόψη τη μυϊκή μάζα ή την οστική πυκνότητα. Επομένως, αθλητές ή άτομα με μεγάλη μυϊκή μάζα μπορεί να έχουν υψηλό ΒΜΙ αλλά να μην είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι. Επιπλέον, ο BMI δεν κάνει διάκριση μεταξύ λιπώδους μάζας και άλιπης μάζας.
Υπάρχουν ενδείξεις ότι η χρήση του BMI μπορεί να είναι χρήσιμη στην πράξη. Για παράδειγμα, μελέτες έχουν δείξει ότι τα άτομα με υψηλότερο BMI διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2 και καρδιαγγειακές παθήσεις. Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι ο BMI δεν είναι διαγνωστικό εργαλείο και θα πρέπει να χρησιμοποιείται σε συνδυασμό με άλλες μετρήσεις όπως η περίμετρος της μέσης και η αρτηριακή πίεση.
